‘k Heb vaak en ver van huus gezèten,
haôst heel de wereld bin’k gewis,
mar Elst kon ik echt niet vergèten,
‘t môiste durrep dat er is.
Ik hou van onze Elster toren,
Nooit nèrs, ‘n môiere gezien,
En ik bin blij, dat ik bin uutverkoren,
Um Elstenaor te meuge zien…..
Gin vijand kon ‘m van ons scheijen,
de toren liet zich niet verslaôn,
hoe zwaôr die ôk het motte lijen,
hij bleef Elst altied toegedaôn.
Op hoge lèèftied jong gebleven,
en bij de tied al zoeveul jaôr,
Houdt ie gunds hoog boven ons uutverheven,
de wacht over de Elstenaôr……….
Elk jaôr als Elst wèr ien de blueij steet,
het fruit aôn onze bomen riept,
ku’j zien, dat God speciaôl zien best deed,
toen hij de Elstenaôren schiep.
Hier ku’j mekaôr ‘n hingst verkopen,
gewoon gelukkig zien en blij
en als mien léve hier is afgelopen,
wil ik trug ien de Elster klei…….
Tekst: Toon Joosten
Luister hem hier.